Dropping – 13 september 2002

Na vele weken voorbereiding in alle geheimenis en verborgenheid was het op 13 september 2002 dan eindelijk zo ver. 50 jongeren uit Twente werden bij het schemeren van de avond op een geheime plaats in de donkere bossen van het Aamsveen afgezet. Slechts gewapend met een zaklantaarn en een opdrachten- en een vage routekaart, dat sterk deed denken aan een opgegraven schatkaart uit een piratenfilm, werden de deelnemers vervolgens aan hun lot overgelaten en moesten zij maar zien hoe zo snel mogelijk alle taken en opdrachten uit te voeren en naar de op de kaart gemarkeerde eindpunt te gaan.
Zoals gehoopt door de planner van de route N.A. uit E. raakten velen de weg kwijt waardoor er de lachlust opwekkende situaties ontstonden. Mocht er in het Guiness World of Records boek nog een record bestaan voor het vaakst tegen ½ meter uit de grond stekende houtenpalen aanlopen dan stond die zeker nu op naam van de zussen J &P&C. A. uit R. A.A. en G.A die voor deze gelegenheid hun stembanden hadden afgestemd op het produceren van enge dieren geluiden hadden dit zo overtuigend gedaan dat zij daarmee het jagersinstinct van een aantal deelnemende jongens hadden wakker gemaakt. De daarop ingezette jacht op A.A en G.A. deed de lachspieren ook het nodige overwerk maken. En dan niet te vergeten de nooit gevonden eieren. Voor meer informatie over deze hilarische zoektocht wordt verwezen naar de zussen S& J (jawel zussen van de bekende A.B. uit E) en B.C. uit E.

Uiteindelijk vlak voordat de klok twaalf uur zou slaan en het middernacht zou worden waren ook de verdwaalden die uren met niet meer werkende zaklantarens hadden rondgedoold en maar creatief gebruik waren gaan maken van het fluoricerende licht van hun mobieltjes ook terecht. Voor meer informatie over deze toch wel het meest de lachlust opwekkende situatie wordt verwezen naar F. A. (zus van G. A.)

Toen iedereen was bijgekomen werden alle deelnemers naar de verenigingsgebouw van Platform Aram gereden. Onder het genot van een drankje en een hapje om de nodige vocht en energie verliezen weer op peil te brengen werd er nagepraat en vond de prijsuitreiking plaats. Uiteindelijk had de groep gewonnen waarbij de meisjes op een listige en gemene manier onder leiding van B. C. uit E. muiterij had gepleegd en de jongens Z. B. en A. I op een zijspoor hadden gezet en vervolgens flink hadden uitgebuit. Girlpower noemden zij dat.

Al met al was het een geslaagde avond en zeker voor herhaling vatbaar. B. M. zal nog met heimwee en weemoed terugdenken aan zijn voor dat moment geadopteerde vachtloze aailieve katje die hij door omstandigheden daar heeft moeten achterlaten bij de rechtmatige eigenaars.